فونداسیون ساختمان چیست؟
فونداسیون یا پی ساختمان، بخش زیرین سازه است که بارهای سازه را به خاک زیرین منتقل میکند. در واقع، شناژ به عنوان پایه‌ای عمل میکند که تمام وزن ساختمان و بارهای اضافی (مثل بارهای زنده و مرده) را تحمل کرده و از نشست یا جابجایی غیرمجاز جلوگیری میکند.
هزینه نقشه برداری فونداسیون ساختمان چقدر است؟
هزینه نقشه برداری شناژ به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله:
1. ابعاد پروژه: مساحت و حجم ساختمان تاثیر زیادی بر هزینه دارد. پروژه‌های بزرگتر معمولاً هزینه بیشتری نیاز دارند.
2. نوع فونداسیون: شناژ عمیق معمولاً نیاز به تجهیزات و زمان بیشتری دارند، بنابراین هزینه بالاتری خواهند داشت.
3. موقعیت جغرافیایی: هزینه‌ها ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشد. در مناطق شهری و مناطق با دسترسی سخت‌تر معمولاً هزینه‌ها بیشتر است.
برای دریافت یک برآورد دقیق‌تر، بهتر است با سایه طرح تماس بگیرید .
مراحل نقشه برداری پیش از بتن ریزی فونداسیون
برداشت اولیه از محل پروژه
برداشت اولیه از محل پروژه یکی از مراحل اساسی در نقشه‌برداری و طراحی شناژ است. این مرحله به جمع‌آوری اطلاعات دقیق و جامع از شرایط محیطی و فنی محل پروژه کمک میکند.
قبل از برداشت، نقشه‌های موجود و مستندات مرتبط با پروژه توسط مهندس نقشه بردار مطالعه میشود با حضور در محل، شرایط فعلی زمین، ساختارهای موجود و ویژگی‌های طبیعی مانند شیب، خاک و نوع زمین بررسی میشود نقاط مرجع قابل اعتماد در محل تعیین می‌شوند که برای اندازه‌گیری‌های دقیق و تعیین موقعیت‌های بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرند.استفاده از تجهیزات نقشه‌برداری برای اندازه‌گیری ارتفاعات، شیب‌ها و تغییرات سطح زمین. این اطلاعات به تحلیل شرایط محل کمک میکند.
چک کردن حدود و ابعاد پلاک ثبتی با موقعیت ملک
چک کردن حدود و ابعاد پلاک ثبتی ملک به ما نشان میدهد که آیا زمین و محل پروژه دارای معارض نمیباشد و حدود سند در بر گیرنده دستور نقشه ما میباشد یا خیر. این مرحله به تأیید تطابق اطلاعات ثبتی با وضعیت واقعی ملک کمک میکند.
اصلاح زاویه ملک
اصلاح زاویه ملک به معنای تطابق زوایای موجود در نقشه با زوایای واقعی ملک است. این فرآیند به‌ویژه در پروژه‌های ساخت‌وساز و انتقال حقوق مالکانه از اهمیت بالایی برخوردار است.
پیاده سازی چشمه ها یا کرسی ها
پیاده‌سازی چشمه‌ها یا کرسی‌ها در فرآیند ساخت و ساز یکی از مراحل کلیدی است که به تأمین استحکام و جانمایی صحیح ستون ها کمک میکند
پیاده سازی آکس ستون ها قبل از بتن ریزی
پیاده‌سازی آکس ستون‌ها یکی از مراحل حیاتی در فرآیند ساخت و ساز است که به استحکام و دقت سازه کمک میکند. این مرحله باید قبل از بتن‌ریزی انجام شود و نیازمند دقت و هماهنگی بالاست.
- ابتدا نقشه‌های اجرایی مربوط به آکس ستون‌ها با دقت مطالعه تا ابعاد و موقعیت دقیق آنها مشخص شود.
- با استفاده از تجهیزات نقشه‌برداری موقعیت دقیق آکس ستون‌ها را تعیین میشود.
- با استفاده از میخ، رنگ یا دیگر نشانه‌ها، محل آکس ستون‌ها علامت‌گذاری و این نشانه‌ها باید به‌گونه‌ای باشند که به راحتی قابل شناسایی باشند.
- اطمینان حاصل میشود که آکس‌ها هم‌محور و تراز هستند. این مرحله بسیار مهم است و باید به دقت انجام شود.
پیاده سازی رامکا ها بعد از بتن ریزی سقف یا شناژ
از مهمترین بخش های اجرا میباشد که جایگذاری آخر ستون میباشد و در این مرحله قبل از بتن ریزی ستون جایگذاری ستون مجددا بررسی چک و جانمایی میگردد تا بعد از بتن ریزی ستون مشکلی در محل استقرار ستون مشاهده نگردد .
تاییدیه مهر و امضای نهایی نقشه بردار
پس از اتمام مراحل بالا، تأیید نهایی بر دقت نقشه‌برداری و مطابقت آن با نقشه‌های طراحی توسط کارشناس رسمی دادگستری ممهور و به کارفرما استرداد میشود .
اجرای صحیح این مراحل می‌تواند به کاهش خطاها و افزایش کیفیت شناژ کمک کند.
اهمیت نقشه‌برداری قبل و حین اجرای فونداسیون و گودبرداری
نقشه‌برداری قبل و حین اجرای فونداسیون و گودبرداری از اهمیت بالایی برخوردار است و نقش کلیدی در موفقیت پروژه‌های ساختمانی دارد. نقشه‌برداری اولیه به تعیین موقعیت دقیق زمین و وضعیت خاک کمک میکند. این اطلاعات برای انتخاب نوع شناژ مناسب ضروری است. دقت در نقشه‌برداری باعث جلوگیری از اشتباهات در اندازه‌گیری و جانمایی شناژ میشود. این اشتباهات می‌توانند منجر به مشکلات ساختاری در آینده شوند. نقشه‌برداری دقیق می‌تواند در شناسایی مناطق با آب زیرزمینی و نقاط ضعف خاک موثر باشد. این اطلاعات به پیمانکاران کمک میکند تا تدابیر لازم برای مدیریت آب و گودبرداری را اتخاذ کنند. نقشه‌برداری حین اجرای شناژ و گودبرداری به نظارت بر پیشرفت کار کمک میکند و اطمینان حاصل میکند که پروژه مطابق با طرح‌های ارائه شده پیش می‌رود. با دقت در نقشه‌برداری و اجرای صحیح، می‌توان هزینه‌های اضافی ناشی از اصلاحات و تغییرات را کاهش داد. نقشه‌برداری به تعیین حریم‌ها و فاصله‌های لازم بین فونداسیون و سایر ساختارها یا زمین‌های مجاور کمک میکند، که برای رعایت قوانین و مقررات ساختمانی ضروری است. نقشه‌برداری دقیق در حین گودبرداری می‌تواند به شناسایی و کنترل خطرات ناشی از ناپایداری خاک و ریزش زمین کمک کند، که در نهایت به افزایش ایمنی کارگران و محیط کار منجر میشود.
نقش فونداسیون در ساختمان
جلوگیری از نقایص پیچیده: شناژ مناسب می‌تواند از بروز مشکلاتی مانند نشست ناهمگون و ترک‌خوردگی در دیوارها جلوگیری کند. این مشکلات در صورت عدم طراحی صحیح شناژ ممکن است به خطرات جدی برای ایمنی ساختمان منجر شود.
- نگهداری از کل اسکلت ساختمان: شناژ به عنوان پایه اصلی سازه، تمامی بارهای وارده بر ساختمان (وزن خود سازه، بارهای ناشی از وسایل، بارهای ناشی از باد و زلزله) را به زمین منتقل میکند. این انتقال صحیح بار، باعث پایداری و ایستایی ساختمان میشود.
- جلوگیری از انتقال اضافه بار به سازه: فونداسیون به گونه‌ای طراحی میشود که فشار اضافی ناشی از بارهای مختلف را مدیریت کند و از انتقال این بارها به سایر قسمت‌های سازه جلوگیری کند. این کار به کاهش خطر آسیب به سایر اجزای ساختمان کمک میکند.
انواع فونداسیون
فونداسیون یا شالوده انواع مختلفی دارد که هر کدام بسته به شرایط و نیازهای پروژه خاص طراحی و اجرا می‌شوند. در زیر به معرفی سه نوع رایج شناژ می‌پردازیم:
1. فونداسیون نواری
فونداسیون نواری، به صورت نوارهای طویل و پیوسته در زیر دیوارهای باربر ساخته میشود. این نوع شناژ معمولاً در زمین‌های با بارهای یکنواخت و مناسب استفاده میشود. مزیت این فونداسیون این است که بارهای دیوارها را به طور یکنواخت به زمین منتقل میکند و برای ساختمان‌های کم ارتفاع بسیار مناسب است.
2. فونداسیون رادیه
شناژ رادیه (یا صفحه‌ای) به صورت یک صفحه بزرگ و مسطح در زیر کل سازه ساخته میشود. این نوع فونداسیون برای ساختمان‌های بلند و سنگین یا در زمین‌های ضعیف و نرم استفاده میشود، زیرا می‌تواند بارهای ساختمان را به طور یکنواخت توزیع کند. شناژ رادیه به کاهش نشست و جلوگیری از ترک‌خوردگی کمک میکند.
3. فونداسیون‌های تکی یا منفرد
فونداسیون‌های تکی، معمولاً زیر ستون‌های باربر قرار می‌گیرند و به صورت جداگانه برای هر ستون طراحی می‌شوند. این نوع شناژ برای ساختمان‌هایی با بارهای نقطه‌ای بالا مناسب است و بارهای ستون را به زمین منتقل میکند. شناژ های تکی معمولاً در سازه‌های کوچک و کم ارتفاع استفاده می‌شوند.
انواع شناژ از نظر عمق
- فونداسیون سطحی:
- شامل پی‌های نواری، پی‌های گسترده و پی‌های نقطه‌ای است.
- مناسب برای زمین‌های با مقاومت بالا.
- فونداسیون عمیق:
- شامل شمع‌ها و ستون‌های عمیق است.
- برای زمین‌های با مقاومت پایین یا در مناطق زلزله‌خیز استفاده میشود.
انواع فونداسیون از نظر مصالح
فونداسیون‌ها از نظر مصالح به کار رفته به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند. هر کدام از این دسته‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در زیر به معرفی این انواع می‌پردازیم:
1. فونداسیون بتنی
این نوع فونداسیون از بتن مسلح یا بتن ساده ساخته میشود. شناژ های بتنی به دلیل استحکام و دوام بالا، یکی از رایج‌ترین انواع شناژ هستند. آنها معمولاً برای ساختمان‌های بلند و سنگین مناسب‌اند.
2. فونداسیون سنگی
شناژ های سنگی از سنگ‌های طبیعی و معمولاً در پروژه‌های سنتی یا تاریخی استفاده می‌شوند. این نوع شناژ در برابر فشار و تغییرات آب و هوایی مقاوم است، اما نیاز به کار بیشتری برای نصب دارد.
3. فونداسیون آجری
این شناژ ها از آجر ساخته می‌شوند و بیشتر در سازه‌های کوچک و کم ارتفاع استفاده می‌شوند. فونداسیون آجری به‌خاطر وزن سبک و هزینه مناسب، گزینه‌ای اقتصادی است، اما مقاومت آن کمتر از فونداسیون بتنی است.
4. فونداسیون فلزی
این نوع پی معمولاً در پروژه‌های صنعتی و خاص استفاده میشود. شناژهای فلزی از مقاطع فولادی ساخته می‌شوند و به دلیل مقاومت بالا و وزن کم، می‌توانند در شرایط خاص مورد استفاده قرار گیرند.
5. فونداسیون کامپوزیتی
شناژ های کامپوزیتی از ترکیب مصالح مختلف (مانند بتن و فیبرهای تقویت‌کننده) ساخته می‌شوند. این نوع شناژ ها می‌توانند ویژگی‌های مطلوبی از جمله سبکی و استحکام بالا را ارائه دهند.
مراحل اجرای فونداسیون
1. جانمایی پروژه و تعیین حدود اربعه
جانمایی پروژه به معنای مشخص کردن محل دقیق ساختمان در زمین است. این مرحله شامل تعیین حدود اربعه (مرزهای زمین) و نقاط اصلی سازه میشود. برای این کار از نقشه‌های مهندسی و ابزارهای نقشه‌برداری استفاده میشود تا اطمینان حاصل شود که ساخت‌وساز در چارچوب قانونی و فنی انجام میشود.
2. گچ‌ریزی فونداسیون
گچ‌ریزی فونداسیون به معنای ایجاد یک لایه گچ بر روی سطح زمین است تا سطحی یکنواخت و هموار برای شروع پی‌کنی فراهم شود. این مرحله به مهندسان و پیمانکاران کمک میکند تا محل دقیق شناژ را مشاهده کنند و اندازه‌ها را با دقت بیشتری پیاده‌سازی کنند.
3. پی‌کنی یا تسطیح زمین
پی‌کنی به معنای کندن زمین برای ایجاد فضای لازم برای شناژ است. این کار شامل حفاری به عمق مناسب برای فونداسیون میشود. هدف از پی‌کنی، آماده‌سازی زمین برای نصب شناژ است.
4. تسطیح زمین با لودر
تسطیح زمین با لودر به معنای استفاده از ماشین‌آلات سنگین برای هموار کردن و تسطیح سطح زمین است. این کار باعث میشود که سطح زمین برای پی‌کنی و اجرای شناژ به‌خوبی آماده شود و از بروز مشکلات در مراحل بعدی جلوگیری کند.
5. رگلاژ دستی کف گود
رگلاژ دستی کف گود به معنای تنظیم و هموار کردن سطح کف گود به‌صورت دستی پس از پی‌کنی و تسطیح اولیه است. این مرحله معمولاً با استفاده از ابزارهای دستی انجام میشود تا سطح زمین دقیقاً مطابق با نقشه‌ها و استانداردها باشد و برای اجرای شناژ آماده شود.
عوامل مؤثر در انتخاب عمق شناژ و ابعاد پی
میزان بار اعمال شده از طرف سازه
بارهای ناشی از وزن ساختمان، بارهای زنده (مانند افراد و وسایل) و بارهای مرده (مانند مصالح ساختمانی) تأثیر مستقیم بر عمق شناژ دارند. هر چه بارهای وارده بیشتر باشد، نیاز به عمق و ابعاد بزرگتر برای فونداسیون خواهد بود تا بارها به‌طور یکنواخت به زمین منتقل شوند.
ظرفیت باربری زمین
هر نوع خاک یا سنگ ظرفیت باربری خاصی دارد که تعیین میکند چه میزان بار را می‌تواند تحمل کند. در صورت ضعیف بودن خاک، شناژ باید عمیق‌تر طراحی شود یا از روش‌های تقویت خاک استفاده شود.
نوع خاک یا سنگ استفاده شده در سازه
ویژگی‌های خاک، مانند نوع و توزیع رطوبت، وجود لایه‌های سست یا سخت، و وضعیت زمین‌شناسی، بر عمق شناژ تأثیر دارد. خاک‌های رسی یا نرم معمولاً نیاز به عمق بیشتری دارند تا استحکام کافی فراهم شود.
سهولت اجرا
سهولت اجرای شناژ نیز باید در نظر گرفته شود. عمق‌های زیاد ممکن است اجرای شناژ را دشوارتر کنند و نیاز به تجهیزات خاصی داشته باشند. بنابراین، باید تعادلی بین طراحی شناژ و قابلیت اجرایی آن برقرار شود.
در نظر گرفتن شرایط بد آب و هوایی و بلایای طبیعی
شرایط جوی، مانند باران، برف و زلزله، می‌توانند بر استحکام و عمق شناژ تأثیر بگذارند. در مناطقی که خطر بلایای طبیعی وجود دارد، عمق فونداسیون باید به‌گونه‌ای طراحی شود که ساختمان بتواند در برابر این خطرات مقاومت کند.
مسائل اقتصادی
هزینه‌های مربوط به ساخت شناژ، شامل هزینه مصالح و کارگری، باید در نظر گرفته شود. عمق و ابعاد فونداسیون باید به‌گونه‌ای انتخاب شوند که هم ایمنی سازه تأمین شود و هم هزینه‌ها در حد معقول باقی بماند.
عرض پی کنی چقدر باید باشد؟
عرض پی‌کنی به عوامل مختلفی بستگی دارد و به‌طور کلی به نوع شناژ، بارهای اعمال‌شده و شرایط خاک مربوط میشود. در زیر به بررسی عرض پی‌کنی و انواع آن پرداخته میشود:
عرض پی‌کنی
- شناژ های کم‌عرض: معمولاً بین ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر، مناسب برای ساختمان‌های کوچک و دیوارهای باربر.
- شناژ های عریض: معمولاً بیشتر از ۵۰ سانتی‌متر، مناسب برای سازه‌های سنگین‌تر و بارهای بیشتر.
پی فونداسیون با عرض کم
- کاهش هزینه: به دلیل استفاده از مصالح کمتر.
- سرعت اجرایی بیشتر: به‌دلیل ابعاد کوچکتر.
پی فونداسیون با عرض زیاد
- توزیع بهتر بار: بارهای سنگین را به‌طور یکنواخت به زمین منتقل میکند.
- کاهش خطر نشست: به ویژه در خاک‌های نرم و سست.
عمق پی ساختمان بر اساس طبقات
1. عمق پی ساختمان یک تا دو طبقه
- عمق معمول: معمولاً بین ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر.
- ویژگی‌ها: این عمق برای فونداسیون‌های کم‌عمق (مانند شناژ نواری یا منفرد) مناسب است و معمولاً در خاک‌های مقاوم اجرا میشود. این نوع شناژ می‌تواند بارهای معمولی ساختمان‌های کم‌ارتفاع را به‌خوبی تحمل کند.
2. عمق پی ساختمان سه تا پنج طبقه
- عمق معمول: معمولاً بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر.
- ویژگی‌ها: برای این ساختمان‌ها نیاز به شناژ های عمیق‌تر و مستحکم‌تر است. عمق بیشتر برای تأمین پایداری و مقاومت در برابر بارهای اضافی ناشی از سازه‌های بلند و همچنین برای مقابله با خطرات طبیعی مانند زلزله یا نشست زمین ضروری است.
3. عمق پی ساختمان شش طبقه به بالا
- عمق معمول: معمولاً بین ۱۸۰ سانتی‌متر و بیشتر، بسته به شرایط خاص.
- ویژگی‌ها: ساختمان‌های بلند نیاز به شناژهای عمیق و پیچیده‌تری دارند. این نوع فونداسیون معمولاً شامل شناژ شمعی یا رادیه میشود که بارها را به لایه‌های مقاوم‌تر خاک منتقل میکند. همچنین، بررسی‌های زمین‌شناسی و آزمایش‌های باربری برای تعیین عمق دقیق ضروری است.
زیرسازی فونداسیون
زیرسازی فونداسیون به فرآیند آماده‌سازی زمین برای اجرای شناژ ساختمان اشاره دارد و شامل چند مرحله کلیدی است که به شرح زیر میباشد:
1. بررسی و تحلیل خاک
- آزمایش‌های خاک: انجام آزمایش‌های مختلف (مانند آزمایش باربری، رطوبت و نوع خاک) برای تعیین ویژگی‌های زمین و ظرفیت باربری آن.
- تحلیل زمین‌شناسی: بررسی وضعیت زمین‌شناسی و لایه‌های مختلف خاک.
2. جانمایی شناژ
- تعیین موقعیت: مشخص کردن محل دقیق شناژ بر اساس نقشه‌های مهندسی.
- نصب نشانه‌ها: استفاده از علامت‌گذاری‌ها برای نشان‌دادن ابعاد و موقعیت شناژ.
3. پی‌کنی و گودبرداری
- پی‌کنی: کندن زمین به عمق مورد نیاز برای فونداسیون. این مرحله معمولاً با استفاده از بیل مکانیکی یا دستی انجام میشود.
- گودبرداری: حفر گود برای ایجاد فضای مناسب برای پی‌ریزی. این باید به دقت انجام شود تا از آسیب به لایه‌های خاک زیرین جلوگیری گردد.
4. تسطیح و رگلاژ
- تسطیح زمین: هموار کردن سطح گود برای آماده‌سازی زیر شناژ. این مرحله معمولاً با استفاده از لودر انجام میشود.
- رگلاژ دستی: تنظیم دقیق سطح کف گود به‌وسیله ابزارهای دستی برای حصول اطمینان از یکنواختی سطح.
5. ایجاد لایه‌های زیرسازی
- لایه‌های زیرسازی: در صورت نیاز، ایجاد لایه‌های از مصالح مختلف (مانند سنگ، شن یا بتن) برای افزایش استحکام و ظرفیت باربری خاک زیر شناژ.
- تقویت خاک: در خاک‌های ضعیف، ممکن است نیاز به تقویت خاک یا استفاده از روش‌های خاص (مانند تزریق بتن) باشد.
6. آماده‌سازی برای اجرای شناژ
- نصب آرماتور: در صورت نیاز، نصب میلگردها یا آرماتورهای تقویتی قبل از بتن‌ریزی.
- آب‌گرفتگی و درزگیری: اطمینان از عدم وجود آب در محل شناژ و انجام درزگیری‌های لازم.
خاکریزی زیر فونداسیون
خاکریزی زیر فونداسیون به عملیاتی اطلاق میشود که در آن، لایه‌ای از خاک یا مصالح دیگر به منظور ایجاد یک بستر مناسب برای فونداسیون، به سطح زیر شناژ اضافه میشود. این مرحله از اهمیت زیادی برخوردار است و باید با دقت انجام شود تا ایمنی و پایداری سازه تأمین گردد. در ادامه به مراحل و نکات کلیدی خاکریزی زیر شناژ پرداخته میشود:
مراحل خاکریزی زیر فونداسیون
- گودبرداری: پس از پی‌کنی و ایجاد گود، اطمینان حاصل شود که سطح زیر گود به‌خوبی تسطیح شده و هیچ مواد زائدی در آن وجود ندارد.
- بررسی خاک: انجام آزمایش‌های لازم برای تعیین نوع و ویژگی‌های خاک.
- نوع خاک: انتخاب نوع خاک مناسب برای خاکریزی (مانند شن، ماسه، یا خاک رسی) بر اساس شرایط پروژه و نیازهای فنی.
- استحکام: اطمینان از اینکه مصالح انتخابی از استحکام و قابلیت باربری کافی برخوردارند.
- اضافه‌کردن مصالح: مصالح انتخاب‌شده به‌تدریج به محل اضافه میشود. این کار معمولاً به‌وسیله لودر یا کامیون انجام میشود.
- لایه‌لایه ریختن: مصالح باید به‌صورت لایه‌لایه و به ارتفاع مشخصی (معمولاً ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر) ریخته شوند تا از تراکم یکنواخت اطمینان حاصل شود.
- استفاده از ماشین‌آلات: پس از ریختن هر لایه، از ماشین‌آلات (مانند غلطک) برای تراکم و فشرده‌سازی خاک استفاده میشود.
- اطمینان از تراکم: تراکم مناسب باید به حدی باشد که ظرفیت باربری خاک زیر شناژ افزایش یابد و نشست‌های ناخواسته به حداقل برسد.
- هموار کردن سطح: پس از اتمام خاکریزی و تراکم، سطح زیرشناژ باید به‌دقت هموار شود تا آماده برای اجرای فونداسیون باشد.
- کنترل ارتفاع: اطمینان از اینکه ارتفاع خاکریزی مطابق با طراحی شناژ است.
بتن مگر چیست؟
بتن مگر یا بتن نازک، نوعی بتن است که به‌منظور ایجاد یک لایه رقیق و سبک به کار می‌رود. این نوع بتن معمولاً برای زیرسازی شناژ و تأمین سطحی یکنواخت و هموار در پروژه‌های ساختمانی استفاده میشود. در ادامه به ویژگی‌ها، کاربردها و مزایای بتن مگر پرداخته میشود:
ویژگی‌های بتن مگر
- بتن مگر معمولاً از نسبت‌های پایین‌تری از سیمان و نسبت‌های بالاتری از سنگدانه‌های ریز (مانند شن) تشکیل شده است.
- میزان عیار سیمان در بتن مگر نسبت به بتن‌های معمولی کمتر است.
- بتن مگر به‌طور خاص برای به‌دست آوردن روانی و قابلیت پخش بهتر طراحی شده است، که این امر موجب تسهیل در اجرای آن میشود.
- معمولاً ضخامت بتن مگر بین ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر است، اما می‌تواند بسته به شرایط و نیازهای پروژه تغییر کند.
کاربردها |
مزایا |
| زیرسازی فونداسیون
برای ایجاد سطحی یکنواخت و هموار زیر شناژهای بتنی. به‌عنوان لایه‌ای برای جلوگیری از نفوذ رطوبت و مواد مضر به فونداسیون. |
کاهش هزینه‌ها
به‌دلیل استفاده از عیار پایین‌تر سیمان، هزینه‌های اجرایی کاهش می‌یابد. |
| حفاظت از لایه‌های زیرین
به‌عنوان محافظی برای خاک زیرین از نشست یا نفوذ آب. |
عملکرد مؤثر
ایجاد یک لایه یکنواخت و هموار برای شناژ که به توزیع بهتر بار کمک میکند. |
| تامین سطح آماده‌سازی
برای استفاده در نقاطی که نیاز به سطحی صاف و مناسب برای بتن‌ریزی‌های بعدی وجود دارد. |
سرعت اجرا
به‌دلیل روانی و قابلیت پخش، اجرای بتن مگر سریع‌تر انجام میشود. |
اجرای بتن مگر
اجرای بتن مگر یک فرآیند حیاتی در ساخت و ساز است که به‌منظور آماده‌سازی سطح زیر فونداسیون و ایجاد یک لایه یکنواخت و مقاوم انجام میشود. مراحل اجرای بتن مگر به شرح زیر است:
- گودبرداری و پی‌کنی: ابتدا محل اجرای فونداسیون گودبرداری میشود تا عمق و ابعاد لازم برایشناژ مشخص شود.
- بررسی و تسطیح سطح: سطح زیرین باید به‌دقت بررسی و تسطیح شود تا از وجود هرگونه سنگ و مواد زائد جلوگیری شود.
- در صورت وجود تاسیسات زیرزمینی مانند لوله‌ها و کابل‌ها، این موارد باید پیش از ریختن بتن مگر نصب شوند.
- ترکیب مواد: بتن مگر معمولاً از ترکیب سیمان، آب و سنگدانه‌های ریز (مانند شن) به‌دست می‌آید. نسبت‌های معمولی برای سیمان معمولاً کمتر از بتن‌های معمولی است.
- مخلوط کردن: مواد باید به‌خوبی مخلوط شوند تا بتن یکنواخت و همگنی به‌دست آید.
- پخش کردن بتن: بتن باید به‌صورت یکنواخت در سطح زیر شناژ ریخته شود. این کار معمولاً با استفاده از بتن‌ریز یا پمپ بتن انجام میشود.
- توزیع بتن: پس از ریختن، بتن باید به‌طور یکنواخت با استفاده از ماله یا ابزارهای دیگر توزیع شود تا سطحی صاف ایجاد کند.
- تراکم بتن: برای جلوگیری از ایجاد حباب‌های هوا و اطمینان از همگنی، بتن باید به‌طور مناسب تراکم یابد. این کار معمولاً با استفاده از ویبراتور انجام میشود.
- تسطیح سطح: پس از تراکم، سطح بتن باید با استفاده از ماله به‌خوبی تسطیح شود.
- محافظت از سطح: پس از اجرا، باید از سطح بتن مگر محافظت شود تا از خشک شدن سریع و ترک‌خوردگی جلوگیری شود. این کار معمولاً با استفاده از پوشش‌های مرطوب یا کیسه‌های جاذب رطوبت انجام میشود.
- عمل آوری مناسب: برای اطمینان از استحکام بتن، باید شرایط مرطوب برای چند روز حفظ شود.
پیاده سازی چشمه ها و مشخص کردن تعیین مرزهای فونداسیون
پیاده‌سازی چشمه‌ها و تعیین مرزهای شناژاز مراحل حیاتی در فرآیند ساخت و ساز است که به دقت و صحت اجرای شناژ کمک میکند. در ادامه مراحل و نکات کلیدی این فرآیند توضیح داده میشود
مراحل پیاده‌سازی چشمه‌ها و تعیین مرزهای فونداسیون
- مطالعه نقشه‌ها: قبل از هر چیزی، نقشه‌های اجرایی فونداسیون و پلان‌های ساختمانی باید به دقت بررسی شوند.
- شناسایی ابعاد و موقعیت: ابعاد فونداسیون، محل قرارگیری ستون‌ها و دیوارها باید مشخص گردد.
- استفاده از تجهیزات نقشه‌برداری: با استفاده از ابزارهای نقشه‌برداری (مانند تراز، نقشه‌برداری) نقاط کلیدی مشخص شده در نقشه‌ها بر روی زمین علامت‌گذاری میشود.
- علامت‌گذاری مرزها: با استفاده از میخ‌ها یا تیرک‌های چوبی، نقاط کلیدی (چشمه‌ها) در محل شناژ نصب می‌شوند تا مرزهای فونداسیون مشخص گردد.
- بازبینی ابعاد: اطمینان حاصل شود که اندازه‌ها و موقعیت‌های تعیین‌شده دقیقاً مطابق با نقشه‌ها هستند.
- تنظیمات نهایی: اگر نیاز به تنظیمات بیشتر باشد، نقاط و نشانه‌ها باید مجدداً بررسی و اصلاح شوند.
- شناسایی عمق مناسب: بر اساس طراحی شناژ و ویژگی‌های خاک، عمق مورد نیاز برای گودبرداری مشخص میشود.
- اندازه‌گیری ابعاد شناژ: ابعاد فونداسیون (عرض و طول) بر اساس نقشه‌ها دقیقاً اندازه‌گیری میشود.
- گودبرداری: بر اساس نشانه‌ها و ابعاد مشخص شده، گودبرداری انجام میشود.
- تسطیح و هموار کردن سطح: پس از گودبرداری، سطح زیرین باید به‌دقت تسطیح و هموار شود.
- بررسی مجدد نشانه‌ها: پیش از اجرای شناژ، باید اطمینان حاصل شود که همه نشانه‌ها و ابعاد دقیقاً مطابق با طراحی انجام شده است.
- ثبت اطلاعات: تمامی اندازه‌ها و موقعیت‌ها باید مستند شوند تا در مراحل بعدی به‌راحتی قابل ارجاع باشند.
